Nie zapomnij Kochanie 
zapalić jedną z lamp,
By znużony wędrowiec
Nie poczuł się sam.
Ptaki  zasnuły niebo połyskliwą  mgłą,
żegnając zimę, 
odfruwają stąd.  
Czy nie najważniejsze jest,
by lampy płomienny blask,
przynosił nadzieje tym, którym światła brak?
Świeć się świeć najczulej rozświetlaj każdy mrok,
przywróć nadzieje 
tym, którzy odejdą stąd.
Nie zapomnij kochanie 
zapalić jedną z lamp, 
by znużony wędrowiec 
nie poczuł się sam.