Pora spadania jabłek jeszcze liście się bronią rankiem mgły coraz cięższe łysieje powietrze ostatnie ziarna miodu pierwsza czerwień klonów zabity lis na polu rozstrzelana przestrzeń jabłka zejdą pod ziemię pnie podejdą do oczu zatrzasną liście w kufrach i odezwie się drewno słychać teraz wyraźnie jak planety się toczą wschodzi wysoki księżyc przyjm na oczy bielmo