Tak pięknie za oknem, kiedy świeci słońce,
Byłaś dla mnie świata początkiem.
Kwiecień i maj, znów mamy wiosnę,
Jesteś niedokończonym wątkiem.
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz,
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat,
Lecz wystarczy, że serce mi bije
I, że w żyłach mam trochę Twojej krwi,
Wystarczy, że wypowiem Twe imię,
Kiedy wszystko się wali i brakuje mi sił.
I teraz, kiedy tak siedzę przy oknie,
Bo nie wiem dla kogo mam żyć,
Dotykam Ciebie tak nieistotnie,
Nie wiem, gdzie jesteś,
Nie wiem z kim śpisz.
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz,
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat,
Lecz wystarczy, że serce mi bije
I, że w żyłach mam trochę Twojej krwi,
Wystarczy, że wypowiem Twe imię,
Kiedy wszystko się wali i brakuje mi sił.
Tak pięknie za oknem, kiedy świeci słońce,
Byłaś dla mnie świata początkiem.
Kwiecień i maj, znów mamy wiosnę,
Jesteś niedokończonym wątkiem.
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz,
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat,
Lecz wystarczy, że serce mi bije
I, że w żyłach mam trochę Twojej krwi,
Wystarczy, że wypowiem Twe imię,
Kiedy wszystko się wali i brakuje mi sił.
Wystarczy, że serce mi bije
I, że w żyłach mam trochę Twojej krwi,
Wystarczy, że wypowiem Twe imię,
Kiedy wszystko się wali i brakuje mi sił.
