To jest Luta. Dzisiaj wszystko jest nie tak, wszystko jest na wspak.
Moim ludziom to nie w smak. A wiesz dlaczego? Posłuchaj tego!
(ref.)
Teraz jest kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
Dookoła wciąż kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
(1.)
Znów wstaje smutny, szary ranek
Widzę, jak ludzie z bloków znów wloką się na przystanek,
By odnaleźć sens życia wciąż brakuję im przesłanek,
Ktoś zabrał godność im, w sercu pusto, w głowie zamęt,
Od kłamstw, które wciąż słyszą od swych posłów i posłanek,
Których wybrali, by Ci opanowali tą zamieć,
A zachowują się tak jakby potracili pamięć,
O tym, że ludzie cierpią przez nich nie chcą słyszeć nawet,
Nie widzi nikt
Że o życie z diabłem gra, tamten piękny i bogaty świat,
I nie chcę nikt,
Wyciągnąć rąk by z ramion strzepnąć piach,
W ludziach już współczucia brak, bo...
(ref.)
Teraz jest kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
Dookoła wciąż kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
(Brigde)
Płyną potoki łez,
I nikt nie robi nic, by zatrzymać je,
Chciałbyś schować się gdzieś,
Zanim koszty życia w końcu zjedzą Cię,
Kolejna Eksmisja
Kolejna bańka z marzeń na naszych oczach pryska,
Ludzie krzyczą "chleba!" - Oni dają im igrzyska,
Wzniecając gniew nic nie uda się Wam zyskać, bo...
(ref.)
Teraz jest kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
Dookoła wciąż kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
(2.)
Mija pół dnia i znów wyglądam na ulice,
Widzę jak wraca z pracy tłum nie chcąc myśleć o niczym,
Wracają do problemów, ton rachunków i rozliczeń,
Do kłótni o pieniądze, na przyszłość pobożnych życzeń,
Wracają do zmęczonych żon i dzieci, które wszystko
Poznały z internetu i karmią się telewizją,
I nie chcą już się uczyć, łatwiej jest im klawisz wcisnąć,
Wyjrzyj przez okno, to kryzysu rzeczywistość.
Nie widzi nikt
Że o życie z diabłem gra, tamten piękny i bogaty świat,
I nie chcę nikt,
Wyciągnąć rąk by z ramion strzepnąć piach,
W ludziach już współczucia brak, bo...
(ref.)
Teraz jest kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
Dookoła wciąż kryzys,
Możni tego świata obradują wciąż, a nie zmienia się nic,
To kłamstwa i wyzysk,
Zbudowali dla nas system, w którym tylko oni potrafią żyć
