Ubierasz dziś płaszcz, bo na dworze ziąb
Wiesz już, że ląd niedaleko stąd
Tak łatwo jest śnić, trudno jest żyć
Wybijasz swój rytm i kłaniasz się w pas
A szyby wind, szare od słów
Tak łatwo dziś unoszą cię wzwyż
Zobacz jaki piękny
Ciężkozłoty, brudny zachód słońca
Blade wieżowce zmienia w zwierciadło światła
Unosi głowę nieco szary tłum
Gdy linia znów opada w dół
Podnosisz swój cień, chwytasz się piór
Oddalasz się wzwyż, nie mówisz nic
Jak Béla Lugosi nie musisz być
Choć grzywy masz zgryz, to ładnie się śnisz
Bez urządzeń fal spoglądasz w dal
Zobacz jaki piękny
Ciężkozłoty, brudny zachód słońca
Dziś mi obiecał, że będzie dobrze
Tej nocy zasnę spokojnie
