Gdy śliczna Panna
Syna kołysała,
z wielkim weselem
tak Jemu śpiewała:
Li lu li li laj, 
moje Dzieciąteczko,
Li li li li laj,
śliczne Paniąteczko.


Wszystko stworzenie,
śpiewaj Panu swemu,
pomóż radości
wielkiemu sercu memu.
Li li li li laj,
wielki królewiczu,
Li li li lu laj, 
niebieski dziedzicu 


Sypcie się z nieba
liczni Aniołowie,
Śpiewaj cie Panu
niebiescy duchowe. 
Li li li li laj
mój wonny kwiateczku,
Li li li li laj,
w ubogim żłóbeczku.


Cicho wierzy ku, 
cicho południowy,
Cicho powiewa, 
niech śpi panicznie nowy.
Li li li li laj,
mój wdzięczny synaczku, 
Li li li li laj,
miłych ny robaczki


Cicho bydlątka 
parą swą puchajcie,
Ślicznej dziecinne
snu nie przerywajcie:
Li li li li laj,
mój jedyny Panie
Li li li li laj,
jedyne kochanie.


O jako serce,
jako się rozpływa!
Jakiej radości
śpiewając zażywa:
Li li li li laj,
mój drogi kanału, 
Li li li li laj,
naj milczy synaczku. 


Nic mi nie mówisz,
o kochanie moje!
Przecież pojmuję
w sercu słowa Twoje:
Li li li li laj,
o Boże wcielony!
Li li li li laj,
nigdy niezmierzony.


Śpijże już moja
perło droga,
Niech Ci snu nie rwie
żadna przykra trwoga.
Li li li li laj,
 mój śliczny rubinie,
Li li li li laj,
póki sen nie minie.


Li li li li laj, 
mój śliczny rubinie, 
Li li li li laj,
póki sen nie minie.