Í hinni duldu dimmu 
leynist líf eins og milli frosts og funa. 
Markleiði inn í myrkrið, Heljar reip 
sólarlaust og kalt þar sem enginn veit.

Stormarnir hvína í gegnum næturfrostið 
grimmefldir með sorgarhljóði. 
Stormarnir hvína ásamt næturkulinu 
í sólarlausa dimma dulinu.

Ríki hulið þoku og snjó 
dimma ríkir við Nástrandar sjó. 
Einsemnd og auðn varir eilíflega 
lykt haturs og illsku, dauða ég þefa.