Ég og þú 
og svartir sandar.
Uppþurrin ást 
í óbyggðum andar.

Leiðin heim
í hlykkjum liggur.
Ískalt regn
og kolniðamyrkur.

Feigan dreymir dauða sinn,
kulin hjörtu villast.
Minningin um hver við vorum,
vonin dauð og ástin þorrin.

Svartir sandar.
Óbyggðar andar.