Ég og þú og svartir sandar. Uppþurrin ást í óbyggðum andar. Leiðin heim í hlykkjum liggur. Ískalt regn og kolniðamyrkur. Feigan dreymir dauða sinn, kulin hjörtu villast. Minningin um hver við vorum, vonin dauð og ástin þorrin. Svartir sandar. Óbyggðar andar.