Nú brestur á við vesturætt og kovin fer at hvína Nú skolar yvir Gomlurætt og kertuljós tey skína Á bygdarvegnum er ov hált, bert fáir bilar koyra Og tá er gott at sita fjálgt, at ikki gera nakað Tá svangir eru fuglar, teir ið pikka gula bøin Nú eingin urt vil spíra meir, í mold og hav er føðin Ravnar spæla við sítt veður, kasta seg í hvirlur Og seyður kallar fylgi sítt, ið flokkast vil av lyndi Slá meg, stóra Atlantshav, eg vendi kjálkan, trúgvur Tú lærdi meg at taka av, eg vildi vera klettur Og tað vit ikki biða um, tað verður okkum givið Eg vóni um eitt likam, sum kann trívast væl í stormi