Dzień w dzień z okna widok ten sam,
czeka na mnie doskonale to wiem,
ten sam, gdy się zmuszam by wstać,
ten sam, gdy coś biorę na sen.
Dzień w dzień, chodzi za mną jak pies,
jak cień, który tak dobrze znam,
ten strach czy to wszystko ma sens,
ten strach czy to wszystko co mam.
Siedzimy tak we trzech,
ten z lustra, ja i pech,
czekamy na lepszy moment,
Synowie Matki Złej
ostatniej szansy cień leży pijany pod stołem.
Już wiem życie ścina mnie z nóg,
kiedy idzie, kiedy za dobrze jest,
tak mija podzielony na pół,
podzielony między siebie i mnie
Siedzimy tak we trzech,
ten z lustra, ja i pech,
czekamy na lepszy moment,
Synowie Matki Złej
ostatniej szansy cień leży pijany pod stołem.
Siedzimy tak we trzech,
ten z lustra, ja i pech,
czekamy na lepszy moment,
Synowie Matki Złej życia królowie trzej
jeszcze nie wszystko skończone
Siedzimy tak we trzech,
ten z lustra, ja i pech,
czekamy na lepszy moment,
Synowie Matki Złej życia królowie trzej
jeszcze nie wszystko skończone
skończone, skończone, skończone
skończone, skończone, skończone
