I 

Zył roz jeden wdowiec hruby gazda śniego chałupy łowce konie pół wsi było jego 

II 

Mioł trzy dziywki piykne ze łocy bolały kiedyś na niego paczoł rade go widziały 

III 

Jedna godo-tato kochom wos nad zyciy drugo jo tak samo dobrze o tym wiecie 

IV 

A nojmłodso -trzecio obezwać siy boi drogyści mi tato od wielickiyj soli 

Piyrsyj doł konie pola i las drugiyj worki złota koroli a nojmłodsyj dziywce łociyc nie zapisoł nic ino krapke soli    x2

Pote starość przysła roki przyleciały nogi ani rynce słuchać go niewciały 

Idziy ku swym dziywkom mądrze ludzie radzom dobrzes wycyńsciowoł opieke ci dadzom 

Piyrsyj doł konie pola i las drugiyj worki złota koroli a nojmłodsyj dziywce ociec nie doł nic ino krapke soli     x2

Dzieci moje poratujciy mnie dzieci moje poratujciy mnie 
zgine jo bez wos marnie pod cudzymi płoty} x2

Obieściy siy jedna dał snur przebijciy siy drugo dała na nóz a nojmłodso nic nie dała wdziyna ku sobie jaz do śmierci już